Horace in Ode I.16: A Master of Burlesque

XVI

O matre pulchra filia pulchrior,
quem criminosis cumque voles modum
     pones iambis, sive flamma
     sive mari libet Hadriano.

Non Dindymene, non adytis quatit               5
mentem sacerdotum incola Pythius,
     non Liber aeque, non acuta
     sic geminant Corybantes aera,

tristes ut irae, quas neque Noricus
deterret ensis nec mare naufragum               10
     nec saevus ignis nec tremendo
     Iuppiter ipse ruens tumultu.

Fertur Prometheus addere principi
limo coactus particulam undique
     desectam et insani leonis
     vim stomacho apposuisse nostro.               15

Irae Thyesten exitio gravi
strauere et altis urbibus ultimae
     stetere causae, cur perirent
     funditus inprimeretque muris               20

hostile aratrum exercitus insolens.
Conpesce mentem: me quoque pectoris
     temptavit in dulci iuventa
     feruor et in celeres iambos

misit furentem. Nunc ego mitibus               25
mutare quaero tristia, dum mihi
     fias recantatis amica
     opprobriis animumque reddas.

This entry was posted in Poetry, Willett. Bookmark the permalink.

One Response to Horace in Ode I.16: A Master of Burlesque

  1. Ishmael Zechariah says:

    First the mother and, then, the daughter;
    “He also discovered that his predecessor had acquired the next-door neighbor’s wife as mistress and had been making ‘progress’ with her teen-age daughter as reinforcement for her mother’s efforts…” Tattoo, pg. 243.
    Plus ça change, plus c’est la même chose.
    Empirically, it is hard to fit in a goal-rational w0rld as a value-rational>/I> person. Honor to those who try.

    Ishmael Zechariah

Comments are closed.